პენიტენციური სისტემა არის სახელმწიფოში ადამიანის უფლებრივი მდგომარეობის ანარეკლი და ყველაზე უკეთ გამოხატავს სახელმწიფოს დამოკიდებულებას ინდივიდისადმი, თუ რაოდენ დაცულად შეიძლება ინდივიდმა თავი იგრძნოს, ამის შესახებ იუსტიციის მინისტრმა, რატი ბრეგაძემ „ქრონიკაში“ განაცხადა.
„ქართული ოცნების“ მმართველობის დრო პენიტენციურ სისტემაში შეიძლება დავახასიათოთ რამდენიმე სიტყვით – ეს არის დრო, როდესაც გათელილი ღირსებიდან, მივედით ღირსების უზენაესობამდე. მთავარი რაც მოხდა, ეს არის ფსიქოლოგიური და ფილოსოფიური გარდატეხა, როდესაც სახელმწიფომ გაისიგრძეგანა, რომ მისი უმთავრესი ვალდებულებაა ადამიანის ღირსების დაცვა. ღირსება არის უფლებათა საფუძველი, მთავარი წყარო და თუკი ადამიანის ღირსებას რამე შეეხება, ჩავთვალოთ, რომ ადამიანი ხდება უკვე უუფლებო. 2011 წელს „სიპიტი“ [„წამებისა და არაადამიანური ან ღირსების შემლახველი მოპყრობისა თუ დასჯის საწინააღმდეგო ევროპული კომიტეტი“ (CPT) ] წერდა, რომ საქართველოს პენიტენციურ სისტემაში წამება და არაადიმიანური მოპყრობა იყო სისტემური პრობლემა, გასულ წელს, კი როცა გვქონდა „სიპიტის“ წინასწარ დაუგეგმავი ვიზიტის შემდეგ გამოქვეყნდა დასკვნა, რომელშიც მითიღებულია, რომ მთელი ამ ხნის განმავლობაში, წამებისა და არაადამიანური მოპყრობის არცერთი ფაქტი არ დაფიქსურებულა. ვფიქრობ, ეს დასვნა პასუხობს ყველა კითხვაზე პასხუხს, თუ რა ხდება პენიტეციურ სისტემაში“, – განაცხადა მინისტრმა.